1. Na czym polega ewakuacja? Ewakuacja jest jednym ze sposobów zbiorowej ochrony ludności. Ewakuacja to natychmiastowa konieczność zorganizowanego przemieszczenia ludności (czasami również z ich dobytkiem) oraz zwierząt z terenów zagrożonych (np. wojną lub klęską żywiołową), w których wystąpiło bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia na obszar bezpieczny. W tej sytuacji władze lokalne (organizatorzy ewakuacji) poprzez środki masowego przekazu lub pojazdy straży pożarnej i policji powiadomią ludność o sposobach jej przeprowadzenia. Ewakuacją może być zarówno działanie przeprowadzane na relatywnie niewielką skalę (np. wyprowadzenie ludzi z pojedynczego budynku), jak również akcja, stanowiąca duże i złożone przedsięwzięcie logistyczne (np. podczas powodzi lub działań wojennych) 2. Rodzaje ewakuacji. Z uwagi na uwarunkowania związane z rodzajem i skalą zagrożenia możemy wyróżnić ewakuację I, II i III stopnia. Ewakuacja I stopnia (Nagła) polega na niezwłocznym przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia z obszarów/miejsc, w których wystąpiło nagłe, nieprzewidziane bezpośrednie zagrożenie poza strefę zagrożenia. Realizuje się ją natychmiast po zaistnieniu zagrożenia dla życia, zdrowia, i mienia. Organizuje się ją na polecenie wójta. Ewakuację może także zarządzić osoba kierująca akcją ratunkową na terenie objętym tą akcją. Kierujący akcją ratowniczą zobowiązany jest każdorazowo powiadomić właściwy organ administracji samorządowej o podjętej takiej decyzji podając w szczególności: Ewakuacja II stopnia (Planowa) polega na uprzednio przygotowanym, planowym przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia z rejonów oraz obiektów w których występuje potencjalne zagrożenie dla ludności, zwierząt lub mienia w przypadku ich uszkodzenia lub awarii do rejonów i miejsc bezpiecznych. Realizuje się ją w sytuacji wystąpienia symptomów takiego zagrożenia. Ewakuacja III stopnia (zagrożenie bezpieczeństwa państwa) - polega na uprzednio przygotowanym przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia, podczas podwyższania stanu gotowości obronnej państwa. Prowadzona jest w czasie zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny. 3. Na czym polega samoewakuacja? Samoewakuacja - polega na przemieszczeniu się ludności z rejonów, w których może wystąpić lub wystąpiło bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia poza strefę zagrożenia. Prowadzona jest przede wszystkim w oparciu o własne możliwości (transportowe, zakwaterowania itd.). 4. Ewakuacja z budynku lub obiektu budowlanego (podstawa prawna). (Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z 24 sierpnia 1991 r.) Właściciel budynku, innego obiektu budowlanego lub terenu (…) obowiązany jest w szczególności: Ewakuacja jest działaniem, które często da się przewidzieć i odpowiednio do niego przygotować np. poprzez: 5. Sposoby zapobiegania panice. 6. Podmioty uprawnione do ogłaszania ewakuacji oraz kierowania działaniami w celu zapobiegania skutkom zagrożenia dla życia i zdrowia ludności: 7. Zadania podmiotów właściwych w sprawie ewakuacji. 8. Sposoby przekazania informacji o zarządzonej ewakuacji. 9. Przygotowanie osób zagrożonych do ewakuacji 1. zabrać ze sobą: a. niezbędne dokumenty, 10. Kryteria wyznaczania osób, które wymagają pomocy podczas ewakuacji 2. W pierwszej kolejności należy skierować siły i środki (jednostki ratownicze oraz środki transportu) do ewakuacji: a. osób przebywających w zakładach opiekuńczych, 11. Miejsca tymczasowego zakwaterowania 12. Transport W zależności od ilości ewakuowanej ludności transport zapewnią: 13. Wyżywienie Wyżywieniem dla osób ewakuowanych z miejsc zagrożonych zajmie się gmina poprzez na przykład: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej lub Koła Gospodyń Wiejskich w oparciu o istniejące stołówki przy szkołach oraz świetlicach oraz punkty gastronomiczne. 14. Ewakuacja zwierząt Organem właściwym w sprawie transportu zwierząt jest Inspekcja Weterynaryjna a na poziomie powiatu Powiatowy Lekarz Weterynarii. Transport zwierząt odbywa się zgodnie z Rozporządzeniem Rady (WE) Nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U.UE.L.2005.3.1).